پرخوری عصبی
پرخوری عصبی یکی از انواع اختلالات خوردن است که در دسته اختلالات روانی طبقه بندی می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال قادر به مقابله با میل شدیدشان به خوردن نیستند. آن‌ها در یک وعده حجم زیادی از انواع مواد غذایی را بدون در نظر گرفتن مقدار مورد نیاز بدنشان و معمولا در پاسخ به استرس و اضطراب مصرف می‌کنند. با وجود پشیمانی از این رفتار نمی‌توانند در برابر سایق خوردن مقاومت نشان داده و به مشکلات زیادی مثل اضافه وزن، مشکلات گوارشی، افسردگی و کمبود اعتماد به نفس دچار می‌شوند. خوشبختانه روش‌های متفاوتی برای درمان اختلالات خوردن وجود دارد که اغلب بر پایه درمان استرس هستند، به دلیل تاثیر این بیماری بر جسم و روان نیاز به درمان ضرورت بیشتری پیدا می‌کند.
منبع: پرخوری عصبی
پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی یا بولیمیا از جمله اختلالات خوردن است که در آن فرد دوره‌های منظمی از غذا خوردن زیاد را تجربه می‌کند. در طول این دوره‌ها شخص احساس می‌کند کنترلی بر خود ندارد. افراد دچار این اختلال پس از پرخوری زیاد برای جلوگیری از اضافه وزن اقدام به استفراغ و یا استفاده از ملین‌ها می‌کنند. پرخوری عصبی در بسیاری از مواقع همزمان با اختلال بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا اتفاق می‌افتد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سایراختلالات روانی کلیک کنید.
رفتارهای جبرانی برای جلوگیری از چاقی
افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی برای کاهش اضطراب به صورت افراطی غذا می‌خورند. این افراد معمولا از روش‌هایی برای جلوگیری از چاق شدن استفاده می‌کنند که در ادامه مهم‌ترین این روش‌ها ذکر شده است.
– استفراغ (رایج ترین روش جبرانی)
– استفاده از ملین‌ها
– استفاده از ادرار آورها
– استفاده از روده شور
– ورزش کردن افراطی
– روزه گرفتن‌های افراطی
علائم پرخوری عصبی
از جمله مهم‌ترین علائم اختلال پرخوری می‌توان به موارد زیر اشاره داشت.
– خوردن در مدت زمان مجزا (مثلا ظرف هر دوره دو ساعته) با مقدار غذایی که قطعا بیشتر از آن است که اغلب افراد در مدت زمان مشابه تحت شرایط مشابه می‌خورند.
– احساس نداشتن کنترل بر خوردن در طول هر دوره (مثلا شخص احساس می‌کند که نمی‌تواند خوردن را متوقف کند یا آنچه که می‌خورد و این که چقدر می‌خورد را کنترل کند).
– رفتارهای نامناسب جبرانی مکرر به منظور پیشگیری از افزایش وزن.
– پرخوری و رفتارهای جبرانی نامناسب. هر دو به طور متوسط حداقل هفته‌ای یک بار به مدت 3 ماه روی می‌دهند.
– ارزیابی اندام خود به شکل افراطی.
عوارض پرخوری عصبی
از جمله مهم ترین پیامدها و عوارض این اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
– کم شدن مایعات بدن
– مشکلات کلیوی
– نامنظمی ضربان قلب
– پوسیدگی دندان
– بیماری‌های لثه
– بهم ریختن عادات ماهانه در خانم‌ها
شدت پرخوری عصبی
شدت اختلال بر مبنای فراوانی رفتارهای جبرانی نامناسب تعیین می‌شود.
– خفیف: به طور متوسط 1-3 دوره رفتار جبرانی نامناسب در هر هفته.
– متوسط: به طور متوسط 4-7 دوره رفتار جبرانی نامناسب در هر هفته.
– شدید: به طور متوسط 8-13 دوره رفتار جبرانی نامناسب در هر هفته.
– خیلی شدید: به طور متوسط 14 یا تعداد بیشتری دوره رفتار جبرانی نامناسب در هر هفته.
علل پرخوری عصبی
1.عوامل زیستی
از آنجا که داروهای ضد افسردگی اغلب برای بیماران مبتلا به پرخوری عصبی مفیدند و نیز از آنجایی که سروتونین با احساس سیر شدن ارتباط دارد، سروتونین و نوراپی نفرین بر پیدایش این اختلال دخیل شناخته شده‌اند. احساس خوشی و راحتی که برخی بیماران پس از استفراغ احساس می‌کنند ممکن است مربوط به بالا رفتن سطح اندورفین باشد.
2.عوامل روانی-اجتماعی
بیماران مبتلا به پرخوری عصبی معمولا افراد بلند پروازی هستند و در واکنش به فشارهای اجتماعی و اخلاقی لاغر می‌شوند. بسیاری از این بیماران افسرده هستند و در خانواده‌های آن‌ها نیز میزان افسردگی بالا است. در خانواده‌های افراد مبتلا به پرخوری عصبی، صمیمیت کمتر و تعارضات ببیشتر به چشم می‌خورد. والدین افراد مبتلا به این اختلال معمولا بی‌توجه و طرد کننده‌اند. افرادی که بیشتر در معرض دید هستند مثل بازیگران، رقصنده‌ها و مدل‌ها و همچنین ورزشکاران بیشتر به این اختلال مبتلا می‌شوند.
درمان پرخوری عصبی
در ادامه انواع روش های درمان پروخوری با رویکردهای مختلف بیان شده است. شما می توانید این درمان ها را توسط مجرب ترین روانشناسان در مرکز مشاوره روانشناسی کانون مشاوران دریافت نمایید.
1. دارو درمانی
تاکنون داروی منحصری برای این اختلال معرفی نشده است، اما داروهای ضد افسردگی از جمله مهار کننده‌های اختصاصی بازجذب سروتونین در درمان پراشتهایی مفید بوده‌اند. داروهای ضد افسردگی در کاهش علائم چرخه‌های پرخوری-پاکسازی دشوار، که به روان درمانی تنها پاسخ نمی‌دهند، موثر می‌باشند.
2. درمان شناختی رفتاری
اکثر بیماران مبتلا به پرخوری عصبی بدون عارضه، نیازی به بستری شدن ندارند. درمان شناختی رفتاری مهم ترین و اولین روش انتخابی برای درمان پرخوری عصبی محسوب می‌شود.
3. درمان روان پویشی
بیماران مبتلا به این اختلال از مکانیسم دفاعی شبیه به دو نیم سازی استفاده می‌کنند. در درمان روان پویشی سعی می‌شود تا مکانیسم‌های کارآمدی جایگزین مکانیسم‌های ناکارآمد شود.
4. درمان با نور درخشان
ممکن است در قالب درمان جامع اختلال خوردن همراه با اختلال افسردگی فصلی موثر باشد.
5. گروه درمانی
در این نوع درمان شخص با افراد دیگری که به این اختلال دچار هستند در ارتباط است و از این طریق می‌تواند با عوارض این اختلال و تاثیرات آن بر زندگی شخصی و اجتماعی آشنا شود و به بینش نسبی در این مورد برسد.
درمان‌های روانشناسی بهترین نوع درمان پرخوری محسوب می‌شوند چرا که این روش‌ها بیشترین بازدهی درمانی را به همراه کمترین بازگشت داشته‌اند. در صورتی که امکان مراجعه حضوری به روانشناس برای دریافت درمان مناسب را ندارید می‌توانید از هرجای کشور از خدمات مشاوره تلفنی استفاده کنید.
منبع: پرخوری عصبی